ψυχομάντης

ο / ψυχόμαντις, -άντεως, ΝΑ, θηλ. ψυχομάντισσα Ν

νεκρομάντης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + μάντις / μάντης (πρβλ. νεκρό-μαντις)].